10 γεγονότα για την απιστία

Αφού αγαπάμε, γιατί απιστούμε; Η ανθρωπολόγος Helen Fisher εξηγεί τι μας σπρώχνει σε ξένα κρεβάτια. Η αγάπη δεν είναι μόνο ένα συναίσθημα, αλλά ένα ολόκληρο εγκεφαλικό σύστημα που σχετίζεται με το ζευγάρωμα και την αναπαραγωγή.

Αυτό εξηγεί γιατί τα ανθρώπινα όντα είναι ικανά για απιστία, ακόμα κι αν δίνουν στην αγάπη τόσο μεγάλη αξία. Η ανθρωπολόγος Helen Fisher μοιράζεται 10 ενδιαφέροντα γεγονότα για την απιστία. Τα συμπεράσματα δικά σας.

1. Η ανάγκη για σχέση είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων.

Οι δημογραφικές επετηρίδες των Ηνωμένων Εθνών εξέτασαν 97 κοινωνίες από το 1947 μέχρι το 1992 και διαπίστωσαν ότι το 93,1 % των γυναικών και το 91,8 % των ανδρών παντρεύονται κάποια στιγμή μέχρι την ηλικία των 49 ετών.

2. Ωστόσο, η μονογαμία είναι μόνο ένα μέρος της στρατηγικής της αναπαραγωγής.

Η απιστία είναι επίσης διαδεδομένη. Πρόσφατες μελέτες σε ζευγάρια δείχνουν ότι το 20-40% των ετεροφυλόφιλων παντρεμένων ανδρών και το 20-25% των ετεροφυλόφιλων παντρεμένων γυναικών θα έχει τουλάχιστον μία εξωσυζυγική σχέση στη διάρκεια της ζωής τους.

3. Η δομή του εγκεφάλου μπορεί να συμβάλλει στην απιστία.

Τα ανθρώπινα όντα έχουν τρία βασικά συστήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αγάπη:

α) Η σεξουαλική ορμή εξελίχθηκε για να παρακινήσει τα άτομα να αναζητήσουν συνουσία με μια σειρά από συντρόφους.

β) Η ρομαντική αγάπη εξελίχθηκε για να παρακινήσει τα άτομα να εστιάσουν σε συγκεκριμένους συντρόφους, εξοικονομώντας έτσι χρόνο και ενέργεια από το φλερτ και τη διαρκή αναζήτηση.

γ) Η προσκόλληση σε έναν σύντροφο εξελίσσεται έτσι ώστε να παρακινηθούν δύο άνθρωποι να μείνουν μαζί μέχρι το παιδί τους να φτάσει τουλάχιστον τη νηπιακή ηλικία. Αυτά τα τρία βασικά νευρωνικά συστήματα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και με άλλα συστήματα του εγκεφάλου, καθιστώντας βιολογικά δυνατό να έχουμε βαθιά συναισθήματα για κάποιον ενώ παράλληλα νιώθουμε έντονη έλξη ή ακόμα και αγάπη για κάποιον άλλο.

4. Η απιστία είναι μια πραγματικότητα σε όλους τους πολιτισμούς.

Από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους, τους Ευρωπαίους, τους Ιάπωνες, τους Κινέζους, τους Ινδουιστές, μέχρι και φυλές όπως οι Ινουίτ της Αρκτικής, οι Kuikuru από τις ζούγκλες της Βραζιλίας, οι Kofyar της Νιγηρίας, οι Turu της Τανζανίας κ.ά.

5. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι απιστίας.

Οι ερευνητές έχουν διευρύνει τον ορισμό της απιστίας, ώστε να περιλαμβάνει σεξ χωρίς ρομαντικά αισθήματα, ρομαντικά αισθήματα χωρίς σεξ και σεξ μαζί με ρομαντισμό.

6. Ψυχολογικοί, πολιτιστικοί και οικονομικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στη συχνότητα και την έκφραση της απιστίας.

Αλλά ένα πράγμα είναι σαφές: η απιστία είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που εμφανίζεται με αξιοσημείωτη κανονικότητα, παρά τη σχεδόν καθολική αποδοκιμασία αυτής της συμπεριφοράς.

7. Η σχεσική λαθροθηρία είναι μια έντονη τάση.

Σε πρόσφατη έρευνα στην Αμερική, το 60% των ανδρών και το 53% των γυναικών παραδέχτηκε ότι έχει προσπαθήσει νανα προσελκύσει ένα άτομο μακριά από μια δεσμευμένη σχέση για να ξεκινήσει μια σχέση με αυτούς. Η σχεσική λαθροθηρία φαίνεται πως είναι επίσης κοινή σε 30 άλλους πολιτισμούς.

8. Απιστία δεν σημαίνει απαραίτητα και δυστυχισμένη σχέση.

Σε σχετική έρευνα μεταξύ δεσμευμένων ανθρώπων, το 56% των ανδρών και το 34% των γυναικών αξιολόγησαν τον γάμο τους ως «ευτυχισμένο» ή «πολύ χαρούμενο», γεγονός που υποδηλώνει ότι γενετικές αιτίες μπορεί να παίζουν ρόλο στις ερωτοδουλειές.

9. Τα γονίδια παίζουν ρόλο στην ανδρική απιστία.

Έρευνες δείχνουν ότι η απιστία υπάρχει στο DNA μερικών ανδρών. Μεταλλάξεις στο γονίδιο της ορμόνης που ονομάζεται βαζοπρεσίνη επηρεάζουν το κατά πόσο ένας άνδρας είναι πιστός ή όχι.

10. Αλλά και οι γυναίκες απιστούν.

Από την προϊστορική εποχή, οι γυναίκες που ξενοκοιμούνταν είχαν περισσότερα οφέλη από τους εραστές τους. Τα επιπλέον παιδιά που έκαναν με άλλους συντρόφους έδιναν γενετική ποικιλία στη γενιά τους και αύξαναν την πιθανότητα κάποια από αυτά τα παιδιά να επιβιώσουν. Επίσης περισσότεροι εραστές σήμαινε ότι αν ο σύντροφός τους πέθαινε, εκείνες θα είχαν κάποιον να τις βοηθήσει να αναθρέψουν τα παιδιά. [Πηγή: www.doctv.gr]