Τέτοιου είδους τουρίστες θέλουμε! Μπορούμε όμως;

Αν κι εμείς είχαμε υποδομές θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε τουρίστες που θα άφηναν όλους τους επιχειρηματίες ικανοποιημένους αλλά το καιρό που έβρεχε μυαλά οι Ζακυνθινοί κρατούσαμε ομπρέλες, και δεν φροντίσαμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες υποδομές για τη φιλοξενία τουριστών που δεν έρχονται μόνο για να τους λαυροκάψει ο Ήλιος, και το βράδυ να τα πίνουν στα μπαλκόνια των δωματίων τους. Αλλά που;

Σύμφωνα με δημοσίευμα του βρετανικού «The Economist», το 2012 ξόδεψαν πάνω από 102 δις δολάρια, σχεδόν 40% περισσότερα από ότι το 2011.

Ο λόγος για τους Κινέζους τουρίστες που ξοδεύουν στις διακοπές τους και σε ταξίδια στο εξωτερικό τόσα όσα κανένας άλλος στον κόσμο, πολύ περισσότερο μάλιστα από ότι οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί. Η συνεχώς αυξανόμενη αριθμητικά μεσαία τάξη της Κίνας αποκτά μια ακόμη συνήθεια της ευρωπαϊκής και της αμερικανικής μεσαίας τάξης, η οποία δεν είναι άλλη από τα ταξίδια στο εξωτερικό και τη γνωριμία με τον έξω κόσμο.

Μια δημοσκόπηση σε 1.500 ξενοδοχεία και 3.000 Κινέζους ταξιδιώτες έδειξε ότι η μεγάλη πλειονότητα των Κινέζων προτιμά τα ξενοδοχεία 3 και 4 αστέρων, πληρώνει με κάρτες και σπάνια σε μετρητά, ενώ δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για μουσεία και χώρους ιστορικής σημασίας.

Οι Κινέζοι τουρίστες, με οικογενειακά έσοδα περίπου 18.000 δολάρια το χρόνο κατά μέσον όρο, είναι πέμπτοι κατά σειρά αναλογικά με τα χρήματα που ξοδεύουν κατ’ άτομο σε ξενοδοχεία την ημέρα. «Οταν οι Κινέζοι πάνε διακοπές είναι έτοιμοι να ξοδέψουν και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι ξενοδόχοι και οι καταστηματάρχες», γράφει το περιοδικό.

Δεν φαίνεται να συμπαθούν πάντως τα ομαδικά ταξίδια και τις υπηρεσίες των tour operators. Το 62% των Κινέζων που ταξίδεψαν στο εξωτερικό το 2012 ταξίδεψε ανεξάρτητα και οι ξενοδόχοι αναφέρουν ότι το 70% της κινεζικής πελατείας τους δεν ήρθαν με γκρουπ. Αυτό ανάγκασε τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις να στρέψουν ανάλογα τόσο την προσοχή, όσο και τη διαφήμιση τους.