Ψήφος χωρίς φόβο, αλλά με ευθύνη για την επόμενη μέρα

Την Δευτέρα η χώρα θα πρέπει επιτέλους να αποκτήσει βιώσιμη και σταθερή κυβέρνηση, η οποία θα διαπραγματευτεί το Μνημόνιο, μιας και εκ ων πραγμάτων αποκλείεται να διατηρήσει τη μέχρι σήμερα μορφή του. Το «χαλαρό» Μνημόνιο που αποφασίστηκε -προς το παρόν τουλάχιστον- για την Ισπανία και τα αιτήματα της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας για επαναδιαπραγμάτευση των αδιέξοδων και 

μονοδιάστατων Μνημονίων αποτελούν πολύτιμα εφόδια στο επιχείρημα της Ελλάδας για επανεξέταση ορισμένων πτυχών του Μνημονίου προς όφελος της ανάπτυξης. Οι ανάσες θα πρέπει να δοθούν εδώ και τώρα...

Η ψήφος της Κυριακής πρέπει να δοθεί χωρίς θυμό και φόβο, αλλά με ευθύνη για την επόμενη μέρα. Ελπίζουμε όλα τα κόμματα να έχουν λάβει το μήνυμα του κόσμου, ότι δηλαδή ο λαϊκισμός έλαβε τέλος. Όλες τις υποσχέσεις, που δίνουν οι πολιτικές δυνάμεις, θα τις βρουν μπροστά τους την επομένη των εκλογών, αφού στην εποχή μας έχουν εφευρεθεί τα μαγνητόφωνα και τα βίντεο. Πλέον ο λαός περιμένει να δει στην πράξη την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής του, σε διαφορετική περίπτωση η υπομονή του έχει εξαντληθεί.

Τα ταμεία είναι άδεια, πλούτος δεν υπάρχει για να φορολογηθεί και οι επιχειρήσεις, από των οποίων την ομαλή λειτουργία εξαρτάται η ευημερία του κράτους, δεινοπαθούν. Σε ό,τι αφορά τη γεωπολιτική, οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο είναι συνεχείς και ραγδαίες με την Ελλάδα απούσα. Η Τουρκία απλώνει όλο και πιο κοντά το χέρι σε ελληνικά «χωράφια» και γενικά λόγω ακυβερνησίας μαύρα σύννεφα απλώνονται γύρο από τον ελληνικό ουρανό.

Αντίδοτο στην κατάσταση, που τείνει να παγιωθεί, είναι μια νέα πολιτική ανάπτυξης με μειωμένη φορολογία, προσέλκυση ωφέλιμων επενδύσεων, ενίσχυση ιδιωτικής πρωτοβουλίας, οργάνωση του Δημοσίου και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων με ενεργοποιημένα όλα τα ελληνικά ατού (γεωγραφική θέση, πολιτισμός, ορθοδοξία, φυσικός πλούτος, εμπορικό δαιμόνιο Έλληνα, ομογένεια).

Αντί όμως στο τραπέζι των πολιτικών αντιπαραθέσεων να βρίσκονται η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και η επανατοποθέτηση της χώρας στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη, η συζήτηση εξελίσσεται μ’ έναν τρόπο παραπολιτικό και κουτσομπολίστικο. Όλοι βάλλουν εναντίον όλων σ’ ένα σκηνικό απόλυτου παραλογισμού, με κανένα κόμμα να εξαιρείται. Την ώρα που η Ευρώπη περνάει τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της και στη χώρα μας άνθρωποι αυτοκτονούν με το Δημόσιο να έχει αρχίσει τις κατασχέσεις περιουσιών λόγω χρεών, στο επίκεντρο των debates βρίσκεται η κίνηση Κασιδιάρη και το βίντεο Αμυρά.

Ήδη έπρεπε να είχε αρχίσει μια ευρεία συζήτηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, προκειμένου να βρεθεί κοινός παρονομαστής. Η επόμενη μέρα απαιτεί να υπάρξει κυβέρνηση με ευρεία λαϊκή υποστήριξη. Κατά αυτόν τον τρόπο η διαπραγμάτευση με τους δανειστές θα είναι ισχυρή, αφού οι εκπρόσωποι της παγκόσμιας διαπλοκής θα έχουν απέναντί τους μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων ψηφοφόρων.

Βαρύνοντα ρόλο σ’ αυτήν την κατεύθυνση θα παίξουν βάσει αριθμών ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί τα δύο κόμματα να καταλάβουν, πως καμία ηγεσία δεν έχει το κύρος να πιάσει το τιμόνι αυτή τη στιγμή μόνη της.

Επίσης στην Κουμουνδούρου πρέπει να σταματήσει έστω και την τελευταία στιγμή η πολυγλωσσία, επειδή ο κόσμος έχει μπερδευτεί. Πότε ακούει διαπραγμάτευση, πότε καταγγελία και άλλοτε επαναπροσδιορισμό.

Η πολιτική Βαβέλ που επικρατεί πρέπει να σταματήσει άμεσα και τη θέση της να πάρει η πολυφωνία που προωθεί την εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων.

Η λύση πρέπει να έχει το μεγαλύτερο δυνατό εύρος. Είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί κουλτούρα συνεργασίας και να σταματήσει επιτέλους η απαξίωση του αντιπάλου. Οι συγκυρίες προωθούν τη συνεργασία και εκεί οφείλουν να κινηθούν τα κόμματα, ώστε να παλέψουν για το μέλλον της χώρας. Οι «στρατιώτες» δεν επιλέγουν πάντα τις συνθήκες της «μάχης», αλλά μπορούν να επιλέξουν την στρατηγική.

Οι ψηφοφόροι ας πάμε μαζικά στις κάλπες και χωρίς θυμό ας επιλέξουμε αν όχι το καλύτερο, το λιγότερο επιζήμιο. Άλλωστε κανένα κόμμα δεν διαφημίζει πλέον το Μνημόνιο, αφού οι εξελίξεις το χουν καταδικάσει. Γι’ αυτό μην φοβηθείτε στην επιλογή του κόμματος και σκεφτείτε απλά ποια πολιτική είναι πιο ρεαλιστική και άρα αποδοτική.

Από  Pygmi.gr