Στο μουσείο
στεγάζεται μια πλούσια συλλογή από φορητές εικόνες, ένα πραγματικό πανόραμα της
εκκλησιαστικής ζωγραφικής από τους Βυζαντινούς χρόνους μέχρι τον 19ο αιώνα, με
χίλιες περίπου αγιογραφίες μεταβυζαντινής, επτανησιακής και ζακυνθινής τέχνης.
Εδώ μπορεί κάνεις να
δει τη μακέτα της χώρας της Ζακύνθου πριν το σεισμό του 1953 βασισμένη σε
φωτογραφία του 1934. Αυτή είναι μία από τις λίγες ευκαιρίες να δεις πως ακριβώς
ήταν η χώρα κάποτε. Στις αίθουσες υπάρχουν επίσης φωτογραφίες που σε ταξιδεύουν
στον χρόνο και σου δείχνουν ερείπια εκκλησιών και κτιρίων ακριβώς μετά τον
σεισμό αλλά πως ήταν πριν και μετά από αυτόν
Εκτίθενται έργα των
Δαμασκηνού, Τζάνε, Καλλέργη, Δοξαρά, Κουτούζη και Τσώνη. Αν και τα παλιότερα
εκθέματα του μουσείου είναι χαρακτηριστικά δείγματα βυζαντινής τέχνης, τα έργα
του Παναγιώτη Δοξαρά (1622-1700), που είχε σπουδάσει στη Βενετία, είναι
νατουραλιστικά και ανήκουν στην Επτανησιακή Σχολή.
Ο γιος του Δοξαρά,
Νικόλαος, συνέχισε τη δυτική παράδοση, όπως έκανες και ο Νικόλαος Κουτούζης
(1741-1813), έργα του οποίου μπορεί κανείς να δει στο μουσείο αλλά και στην
εκκλησία του Αγίου Διονυσίου.
Η συμβολή του
Βυζαντινού Μουσείου είναι ιδιαιτέρως σημαντική. Στα εκθέματα του περιλαμβάνονται
θησαυροί της μεταβυζαντινής περιόδου που κατέφθασαν στο νησί από διάφορες
περιοχές της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας.
Αρχικά σώζονταν
κυρίως σε εκκλησίες που μετά την
καταστροφή τους από τον σεισμό βρήκαν καταφύγιο στο Βυζαντινό Μουσείο όπως
τα τέμπλα της εκκλησίας του Παντοκράτορα,
της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου και το εξωτερικό της εκκλησίας του Αγίου
Ανδρέα των Βολίμων.
Στεγάζονται επίσης
ελληνιστικά και βυζαντινά γλυπτά και αγάλματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ΕΔΩ ελεύθερα την γνώμη σου