Χρυσή Αυγή Γιαούρτια, σφαλιάρες, απειλές

Ο κατάλογος επιθέσεων της Χρυσής Αυγής μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Θα θυμηθούμε τα πιο πρόσφατα. Απείλησαν μια δημοσιογράφο από την ιστοσελίδα της, λέγοντάς της διακριτικά ότι έχει και παιδί. «Να φυλάς τα νώτα σου» έγραψαν και μάλιστα στα γερμανικά.

Ακολούθησαν το «εγέρθουτου» και οι πρόταση να κάνουν κάμψεις οι δημοσιογράφοι. Το πακέτο χρυσής βίας περιέχει πορείες με μηχανάκια που καταλήγουν σε ξυλοδαρμούς αλλοδαπών, τηλεοπτικά σκαμπίλια, εισβολή σε εκδήλωση στο Πάντειο.

Στέλεχος του κόμματος το προχώρησε, προϊδεάζοντας με ποιόν τρόπο θα γίνεται η συζήτηση στο κοινοβούλιο: «όποιος τολμήσει...
να πει λέξη στη Βουλή, για τα εθνικά θέματα, με σύνθετες ονομασίες κι άλλες αρλούμπες, θα του δείχνουμε το βίντεο του ΑΝΤ1». Η Χρυσή Αυγή διαθέτει βία και τραμπουκισμό για κάθε περίσταση. Διαθέτει και βία για τα παιδιά. Διακηρύσσει ότι θα μπαίνει σε παιδικούς σταθμούς και θα διώχνει τα αλλοδαπάκια.

Η κουλτούρα του μίσους βρίσκει οπαδούς και όλοι μαζί έχουν αφήσει άφωνη μια κοινωνία που λειτουργεί υποκριτικά. Είναι ίσως η πρώτη φορά που κάποιος ευθέως απειλεί νήπια όμως δεν είναι η πρώτη φορά που μια πιθανή επίθεση σε παιδιά μπαίνει στην ατζέντα. Δεν ξεχάσαμε τον εξτρεμιστή, δήθεν αντάρτη πόλεων, ο οποίος πριν λίγα χρόνια ερωτήθηκε στην τηλεόραση αν θα έριχνε μολότοφ σε σχολικό λεωφορείο. Στην απάντησή του όλα τα ενδεχόμενα έμεναν ανοιχτά.

Η απαράδεκτη βία της Χρυσής Αυγής έτυχε μιας ανισόρροπα θυμωμένης υποδοχής. Η ελληνική κοινωνία ήταν συνηθισμένη σε πολλές μορφές βίας. Ανέχτηκε τη δολοφονία των εργαζομένων της Μαρφίν, βρήκε ελαφρυντικά πολλές φορές στο κάψιμο ιστορικών κτηρίων (από τη φωτιά στην Καλλών Τεχνών της Πατησίων ως την καταστροφή του σινεμά της Σταδίου). Δικαιολόγησε συχνά την αστυνομική βία εναντίον διαδηλωτών, την αστυνομική βία εναντίον ατόμων που έχουν συλληφθεί, την αστυνομική βία μέσα στα αστυνομικά τμήματα. Χειροκρότησε τα γιαούρτια εναντίον πολιτικών προσώπων, χάρηκε με τα λιντζαρίσματα υποψήφιων βουλευτών. Να μην ξεχνάμε κάτι ακόμη που λειτουργεί παράλληλα: η ελληνική κοινωνία σφυρίζει αδιάφορα σε ζητήματα οικογενειακής βίας.

Οι γείτονες και οι συγγενείς δέχονται την εξήγηση «χτύπησα στη ντουλάπα και μαύρισα το μάτι μου», οι δάσκαλοι στα σχολεία δεν ανακατεύονται όταν αντιλαμβάνονται ότι οι μαθητές τους είναι θύματα κακοποίησης. Παριστάνουμε τους έκπληκτους από τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής. Κακώς. Ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος και τα παλικάρια έχουν την πιο προκλητική συμπεριφορά όμως απευθύνονται σε ένα κοινό που έχει συνηθίσει τη βία σε όλες τις μορφές της. Λένε όλοι ότι υπάρχει μια κόκκινη γραμμή ανάμεσα στη φραστική επίθεση και τη χειροδικία και όντως υπάρχει. Μόνο που αυτή η κόκκινη γραμμή έχει πατηθεί. Είναι πολλοί εκείνοι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βρίσκονται απέναντι, έχουν την ίδια αντίληψη για την επιβολή της άποψής τους. Είναι καιρός λοιπόν να καταδικαστεί η βία όχι μόνο σε όλες της μορφές της αλλά και από όπου κι αν προέρχεται.