Ζητείτε ελπίδα; Ή τρόποι να αποβληθεί η απελπισία;

Κάντε like στο blog μας στο facebook

Δεν θα γίνουμε μοιρολάτρες, αγκομαχιτές ή μηδενιστές, ας παραμείνουμε ρεαλιστές λαμβάνοντας υπόψη μας ότι η κρίση που μας βασανίζει δεν είναι ένα τοπικό φαινόμενο, αλλά ένα καλά στημένο παγκόσμιο οικονομικό τρικ.

Αν κοιτάξουμε τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη θα φάνει ξεκάθαρα ότι...

οι ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη βρίσκονται στο βαθύ κόκκινο.

Χώρες όπως οι ΗΠΑ έχουν χρέος που αγγίζει τα 9 ΤΡΙΣ εκατομμύρια δολάρια $ ή η Μεγάλη Βρετάνια, με 1 ΤΡΙΣ 650 ΔΙΣ $, η Ιαπωνία με 10 ΤΡΙΣ 500 ΔΙΣ $ αλλά ακόμα και η Γερμανία που έχει 2 ΤΡΙΣ 300 ΔΙΣ $ και Η Γάλλια με 2 ΤΡΙΣ $.

Και βεβαίως ο χάρτης δεν εξαντλείτε εδώ ακλουθούν και άλλες πολλές και ισχυρές χώρες, όποτε κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί: πως μπορεί μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα να αλλάξει τα δεδομένα;

Είναι σαφές και βέβαιο ότι δεν μπορεί σε παγκόσμιο οικονομικό επίπεδο να παίξει σημαντικό ρολό ως αναφορά τους οικονομικούς δείκτες.

Έχει όμως τη δυνατότητα να διαδραματίσει ρολό και μάλιστα σημαντικό στο πολιτικό πεδίο αξιοποιώντας το γεγονός του ότι είναι μέλος της ΕΕ και του ΕΥΡΩ.

Οι κινήσεις που μπορούν να γίνουν σε καμιά περίπτωση δεν θα ξεκινήσουν σε διεθνές επίπεδο αλλά σε εθνικό.

Εδώ θα χρειαστεί ισχυρότατη πολιτική βούληση με βαθιές ανατρεπτικές ενέργειες, που θα συντείνουν αφενός στην ανακούφιση των χαμηλών οικονομικών στρωμάτων της Ελλάδας, και αφετέρου ριζική αλλαγή στα φορολογικά – που είναι έξω από τη λογική του ΔΝΤ – μειώνοντας την φορολογία και δίνοντας μεγάλα κίνητρα για αλλοδαπές επενδύσεις.

Επιβεβλημένα μέτρα προς αυτή τη κατεύθυνση είναι ανέξοδα για την οικονομά της χώρας και μπορούμε να σταθούμε σε μερικά απ’ αυτά.

-Τοποθέτηση στα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών ομάδας – που θα δεχτούν την οικονομική ενίσχυση – εμπείρων οικονομολόγων που θα επιβλέπουν την χρηματοδότηση της αγοράς, και όχι των θυγατρικών των ιδρυμάτων.

-Χαλάρωση των  περιβαντολλογικών πολιτικών που δεν ‘κοστίζουν’ στη βιομηχανία.

-Και να αξιοποιήσουμε πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές που βεβαίως χρειάζονται χρόνο.

-Μείωση των οικοδομικών αδειών και τεκμηρίων.

-Αλλαγή του τρόπου είσπραξης του ΦΠΑ.

-Άμεση θεσμοθέτηση και χρίση της φορολογικής κάρτας που μας απαλλάξει από την βλακώδη συλλογή αποδείξεων αφενός και αφετέρου στην πάταξη της φοροδιαφυγής.

-Άμεση χρήση, αναβάθμιση και αξιοποίηση των ηλεκτρονικών εγκαταστάσεων της χωράς για την πάταξη της γραφειοκρατίας.

-Απλούστευση των διατάξεων για την έκδοση πάσης φύσεως αδειών.

Είναι σίγουρο ότι σε αυτά τα μέτρα θα υπάρξουν αντιδράσεις εκ μέρους του ΔΝΤ και άλλων.

Θα αρχίσουν ξανά οι φωνές που θα μας λένε για παύση χρηματοδοτήσεων ή έξοδο απ’ το ευρώ, και δίπλα τους θα σταθούν οι ασυστόλως κινδυνολογούντες διαφόρων κατευθυνόμενων ΜΜΕ.

Το ερώτημα είναι μπορεί να γίνει κάποιο απ’ αυτά τα δυο χωρίς τη γενικότερη κατάρρευση των οικονομιών του ευρωπαϊκού βορρά;

Η απάντηση είναι πολύ απλή χωρίς να θέλουμε να γίνουμε υπεραπλουστευτές ΟΧΙ δεν γίνεται.

Και δεν γίνετε διότι είμαστε ισχυροί, αλλά διότι οι αγορές θα αντιδράσουν με τρόπο που θα οδήγηση στο γκρέμισμα του ευρώ.

Αυτό οικονομίες σαν της Κίνας ή των ΗΠΑ δεν το αντέχουν!

Άρα είναι μια ευκαιρία να διαδραματίσουμε ένα σημαντικό ρόλο μιας και θα ακολουθούσουν και άλλες οικονομίες τη ιδία πολιτική αλλάζοντας το σκηνικό.