Κάντε like στο blog μας στο facebook
Από sofistes.pblogs.gr
Μια εγγραφή που ήθελα
καιρό να γράψω. Κανένας δεν μπορεί να απαντήσεις στην ερώτηση "Υπάρχουν
φαντάσματα?". Εγώ προσωπικά, χωρίς να θεωρηθώ τρελή πιστεύω, όχι πως
υπάρχουν φαντάσματα, αλλά πως οι ψυχές που πεθαίνουν, αν κάτι δεν ολοκλήρωσαν
στην ζωή τους, μένουν στην γη σαν ύλη. Δηλαδή είναι σαν τον αέρα. Δεν τον
βλέπουμε, αλλά υπάρχει...
Κατέγραψα λοιπόν
μερικές ιστορίες οι οποίες μου έκαναν εντύπωση!!
Ο Φαντάρος Και Η
Κοπέλα
Κάποτε ήταν ένα παιδί
ο Χ. Ο οποίος υπηρετούσε την θητεία του στον...
ελληνικό στρατό σε ένα στρατόπεδο
σε ένα νησί της Ελλάδας.Όπως και κάθε άλλος στρατεύσιμος δικαιούταν κάποιες
εξόδους και άδειες.Έτσι λοιπόν σε μια έξοδό του γνώρισε μια κοπέλα και από τότε
άρχισαν να κάνουν παρέα.Έβγαιναν για αρκετό καιρό και είχαν γίνει πολύ καλοί
φίλοι.Όποτε μπορούσε και έβγαινε ο Χ. Από το στρατόπεδο πήγαινε και την έπαιρνε
από το σπίτι της όπου και έδιναν ραντεβού. Ένα βράδυ λοιπόν που είχαν βγει να
απολαύσουν την βόλτα τους η κοπελιά άρχισε να κρυώνει οπότε ο Χ. Έβγαλε το
μπουφάν του και της το έδωσε να το φορέσει για να ζεσταθεί.
Αφού τελείωσε η
βραδυνή βόλτα ο Χ. Μαζί με την κοπέλα επέστρεψαν στο σπίτι τους αφού ο Χ. την
πήγε σπίτι της.Τη επόμενη μέρα ο Χ. διαπίστωσε ότι είχε ξεχάσει να πάρει το
μπουφάν του.Έτσι λοιπόν πήγε στο σπίτι της να ζητήσει το μπουφάν του γιατί το
χρειαζόταν.Όταν χτύπησε το κουδούνι του άνοιξε μια κυρία οπότε και ο νεαρός
ζήτησε να δει την κοπέλα και εξήγησε και τον λόγο τηε επίσκεψής του. Τότε η
γυναίκα του είπε πως η κοπέλα που ζητούσε να δει είχε πεθάνει πριν από μερικά
χρόνια.Ο Χ. έμεινε άναυδος και άρχισε να της εξιστορεί όλη την ιστορία με την
γνωριμία με την κοπέλα.Τότε η γυναίκα του υπέδειξε σε ποιο νεκροταφείο και σε
ποιο ακριβώς σημείο είναι θαμμένη η κοπέλα.
Ο Χ. πήγε στο
νεκροταφείο του χωριού και έψαξε να βρει το μνήμα της κοπέλας.Μετά από λίγη ώρα
τον βρήκε και διαπίστωσε κάτι πραγματικά απίστευτο,η κοπέλα ήταν όντως θαμμένη
εκεί και πάνω στην ταφόπλακα υπήρχε παρατημένο το μπουφάν του.
Το κορίτσι και το
πιάνο
Κάποτε σε μια
γειτονιά της Αθήνας υπήρχε ένα αρχοντόσπιτο, αυτά τα παλιά με τους διώροφα
κτίσματα με εσωτερικές σκάλες και με κήπο. Σε αυτό το σπίτι έμενε μια τριμελής
οικογένεια. Ο άντρας δούλευε σε κάποια μικρή επιχείρηση, η γυναίκα του σπιτιού
ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού ενώ το παιδί τους, ένα μικρό κοριτσάκι
πήγαινε σχολείο. Το κοριτσάκι αυτό είχε σαν χόμπι τη μουσική και του άρεσε πολύ
το πιάνο. Ετσι λοιπόν οι γονείς του το έγραψαν σε ένα ωδείο και λίγο καιρό
αργότερα του αγόρασαν και ένα πιάνο για να μπορεί να κάνει πρακτική εξάσκηση.
Το μικρό κορίτσι καθόταν λοιπόν κάθε απόγευμα, αφού τελείωνε όλες τις άλλες του
δουλειές, και έπαιζε πιάνο για αρκετές ώρες. Αυτό επαναλαμβανόταν συνέχεια κάθε
μέρα σχεδόν πάντα μια συγκεκριμένη ώρα (ας πούμε ότι η ώρα αυτή ήταν 6 το
απόγευμα). Μια μέρα όμως η μητέρα του της είπε να κάνει κάποιες δουλειές γιατί
εκείνη θα έφευγε. Το κοριτσάκι δεν έκανε τις δουλειές που του είχε πει η μητέρα
του και άρχισε να παίζει πιάνο. Όταν γύρισε η μητέρα του το βρήκε να παίζει
πιάνο και υπέθεσε ότι οι δουλειές που τις είχε αναθέσει είχαν γίνει. Όταν όμως
συνειδητοποίησε ότι το κοριτσάκι δεν είχε κάνει τίποτα απολύτως έγινε έξω
φρενών.
Τότε άρχισε να
μαλώνει το κορίτσι και ξέσπασε ένας μεγάλος καβγάς. Η μικρή έφυγε κλαίγοντας και
άρχισε να ανεβαίνει την μεγάλη ξύλινη σκάλα μέχρι που την τράβηξε η μητέρα της.
Τότε το κοριτσάκι παραπάτησε και έπεσε από την σκάλα, χτύπησε στο πίσω μέρος
του κεφαλιού της και πέθανε.
Μετά από το συμβάν οι
γονείς της άφησαν το σπίτι αυτό και μετακόμισαν σε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Το
σπίτι αυτό ερήμωσε καθώς δεν είχε απομείνει τίποτα εκεί μέσα.
Όμως όποιος περάσει
έξω από αυτό το σπίτι αυτό μια συγκεκριμένη ώρα θα ακούσει το μικρό κορίτσι να
παίζει πιάνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ΕΔΩ ελεύθερα την γνώμη σου