το πανηγύρι του Αγίου Λυπίου

Για άλλη μια φορά αναβίωσε και φέτος μια συνήθεια των  Ζακυνθινών, που δεν είναι άλλη από το πανηγύρι στον  Άγιο  Λύπιο στη θέση Καλητέρο. Πάρα πολλοί Ζακυνθινοί πέρασαν για να ανάψουν το κεράκι τους, να χτυπήσουν την καμπάνα, να φτιάξουν μια παρέα και να κάτσουν στρωματσάδα στη σκιά των δέντρων, πάνω στα αγριόχορτα  του λιοστασιού και να γευτούν τους μεζέδες και να αναπολήσουν παλιές καλές στιγμές, όπως τότε που από πολύ νωρίς το πρωί της εορτής, Κυριακή του Θωμά, ξεκινούσαν από την πόλη και τις γύρω περιοχές, φέρνοντας μαζί τους φαγητά και κρασιά.

Γινόταν η Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια η λιτάνευση της Ιερής Εικόνας, στο τέλος της οποίας ξεκινούσε το στήσιμο ενός γλεντιού με τους ήχους του ταμπουρλονιάκαρου να δίνουν την ώθηση και το ρυθμό που κράταγε μέχρι αργά το βράδυ.

Έτσι, γιόρταζαν οι Ζακυνθινοί στο ξωκλήσι του Αγίου Λυπίου στο μετόχι του Αγίου στο Καλητέρο, ένα από τα πιο όμορφα και αγαπημένα τοπία του νησιού μας, την Ανάσταση του Χριστού και την αναγέννηση της φύσης τα τελευταία πεντακόσια χρόνια κι έλεγε ο Σολωμός «Έτσι εγώ έφθασα στο κελί του Αγίου Λυπίου παρηγορημένος από τις μυρωδιές του κάμπου, από τα γλυκότρεχα νερά και από τον αστροβόλον ουρανό, ο οποίος εφαινότουνα από πάνου από το κεφάλι μου μια Ανάστασι»